Dit is een artikel uit het MagEzine-archief.
Stotteren en solliciteren
Ongeveer 100.000 Belgen stotteren. Burgerlijk ingenieur Robert is één van hen. “Hoe dichter m’n eindexamen naderde, hoe moeilijker ik sprak. Ik vond dat ik onmogelijk werk kon gaan zoeken, dus studeerde ik nog een jaar bij. Ik hoopte dat het probleem vanzelf zou overgaan. Niet dus.”
Tip 1: sta ook open voor jobs waarin je veel moet praten
Door bewust een job te zoeken waarin je weinig moet praten, ontzeg je jezelf ontplooiingskansen. Bovendien moet je in de meeste jobs sowieso spreken. Een ‘praatbaan’, zoals leraar, verkoper of journalist, is in het begin lastig, maar biedt je de kans om je spreken te oefenen en hindernissen te overwinnen waardoor je zelfvertrouwen toeneemt.
Caroline: “Praatbanen zijn haalbaar als je ontspannen en positief omgaat met je stotteren. Wij organiseren praatweekends en infoavonden waarop je kennis kan maken met mensen die stotteren en toch werken als arts, callcentermedewerker, reisleider, acteur en zelfs logopedist. Dit is heel inspirerend.”
Tip 2: vermeld in je sollicitatiebrief niet dat je stottert
Als je in je CV en/of motiveringsbrief al vermeld dat je stottert, kan dit de werkgever onnodig afschrikken. Bij het gesprek kan blijken dat je als persoon die stottert prima kan functioneren. Tijdens het gesprek kan je het stotteren bespreekbaar maken en ondanks wat ‘haperingen duidelijk maken dat dit geen invloed op je competenties en prestaties hoeft te hebben.
Tip 3: probeer je stotteren niet te verbergen tijdens het gesprek
Verberg je stotteren niet. De kans bestaat dat je enkel erger gaat stotteren. Het gaat over je competenties en wat je kan betekenen voor het bedrijf. Je stotteren speelt hierin nauwelijks een rol.
Leg tijdens het gesprek uit dat je stottert. Dit om geen ongemakkelijke situatie te laten ontstaan. De persoon die het interview afneemt weet dan wat er aan de hand is en zal dan niet vreemd opkijken wanneer je stottert.
Licht dit kort toe : Vertel bv in welke situaties je er meer of minder last van hebt. Een interview is een stressvolle situatie, begrijpelijk dat je er dan net iets maar last van zal hebben.
Volg je therapie of heb je je stotteren al flink onder controle; vertel dit dan ook. Dit kan wat zorgen bij de werkgever wegnemen.
Tip 5: formuleer stotteren als iets positiefs
Vraagt de werkgever naar je positieve eigenschappen? Leg dan uit dat het leren omgaan met stotteren je kwaliteiten opgeleverd heeft. Bijvoorbeeld: doorzettingsvermogen, wilskracht, een sterke motivatie, empathie…
Tip 6: vermeld dat je stottertherapie volgt
Volg je stottertherapie of ben je van plan om er te volgen? Vertel dit tijdens het gesprek en leg uit wat de therapie inhoudt. Stottertherapie is gespecialiseerde logopedie waardoor je meer controle krijgt over je spreken en het stotteren minder wordt.
Veel werkgevers ervaren het als positief dat je iets aan je situatie probeert te doen. Bovendien biedt het een extra zekerheid: als je aan een nieuwe job begint kan je een terugval hebben omdat er hogere eisen gesteld worden aan je spreken. Stottertherapie kan dit opvangen.
Tip 7: neem een zelfverzekerde houding aan
Kijk de rekruteerder in de ogen als je praat en zit mooi recht. Een groot deel van de communicatie verloopt non-verbaal.
Tip 8: verlies de moed niet wanneer je wordt afgewezen
Ook niet-stotterende mensen hebben net als jij een beleefd bedankje gekregen. Bel of mail naar de werkgever en vraag waarom je niet bent geselecteerd. Misschien krijg je feedback waarmee je in de toekomst rekening kan houden.
Tip 9: schakel hulp in
Durf je de stap niet zetten om te solliciteren of dreig je de moed te verliezen? Contacteer een vereniging of stottertherapeut in die je kan helpen
Auteur : Caroline Moerenhout Bron : VDAB https://www.vdab.be/magezine/04-2018/stotteren
Burgerlijk ingenieur Robert getuigt
Hoe verging het Robert die schrik had om te solliciteren? Dit is zijn verhaal.
“Toen mijn extra studiejaar voorbij was, had ik geen excuus om het solliciteren nog langer voor me uit te schuiven. Ik besteedde bijzonder veel aandacht aan mijn cv. Het was een juweeltje. Ik verstuurde het en kreeg al snel telefoontjes van bedrijven die me voor een gesprek wilden uitnodigen. Bij de helft van de telefoontjes durfde ik niet op te nemen. Ik liet hen een boodschap inspreken. Dit betekende dat ik zelf moest terugbellen. Veel van die uitnodigingen heb ik gewoon laten schieten. Dat was een doodzonde, besef ik nu.”
Uiteindelijk kwam er toch een eerste sollicitatiegesprek. “Ik had een lijstje gemaakt met mogelijke vragen. De antwoorden had ik uitgetikt en vanbuiten geleerd. Ik was waarschijnlijk een van de best voorbereide kandidaten ooit. (lacht) Maar natuurlijk ging het niet over wat ik had voorbereid. Ik begon zwaar te stotteren en klapte dicht.”
Na het eerste gesprek volgden nog andere gesprekken. “Ik vertelde nu altijd in het begin van het gesprek dat ik stotter. Dat werkte: de rekruteerders reageerden hier positief op en het zorgde ervoor dat ik me meer ontspannen voelde. Na een tijd was het eindelijk raak: ik mocht aan de slag bij een klein consultancybedrijf als onderzoeker.”
